به گزارش نبض بورس، پتروشیمی غدیر با نماد شغدیر یکی از پتروشیمی‌های خوب کشور محسوب می‌شود که در نوع خود با کارکنان جوان در حال انجام یک مجموعه پروژه جهت رشد تولید است. این شرکت پروژه هایی، چون کلروآلکالی و همچنین پروژه PVC ۳۰۰ هزار تنی را در حال اجرا دارد. در این گفتگو با حسین صفاری مدیرعامل پتروشیمی غدیر به بررسی وضعیت حال حاضر این پتروشیمی و همچنین تحولاتی که قرار است در این پتروشیمی رقم بخورد، گفتگو کرده ایم.
حسین صفاری مدیرعامل پتروشیمی غدیر در گفتگو با خبرنگار نبض بورس گفت: مجتمع پتروشیمی غدیر سالانه ۱۲۰ هزار تن محصول تولید می‌کند و بر اساس برنامه تولیدی که تعریف شده است تقریبا ماهانه ۱۰ هزار تن محصول تولید می‌کنیم. متاسفانه در ابتدای سال جاری چندین مشکل در واحد به وجود آمد که همین موضوع باعث شد تا اوایل آبان ماه ما ۱۲ هزار تن از برنامه تولیدی سالانه عقب باشیم. با همین روند نهایتا ما در آخر سال ۱۵ تا ۲۰ هزار تن تولید را از دست می‌دادیم.
در آبان ماه امسال برنامه رفع تنگنا‌های تولید را در چند فاز اجرایی کردیم. فاز اول این بود که به دلیل ری اکشن تایم که به حدود ۴۲۰ دقیقه رسیده بود ما عملا در هر واکنش ۱۲۰ دقیقه تولید (زمان رسیدن به پلیمر) را عقب می‌انداختیم. با کار خوب و جهادی که همکاران انجام دادند ری اکشن تایم را با اصلاح رفتار راکتور‌ها و در حال انجام تولید، از ۴۲۰ دقیقه به ۳۰۰ دقیقه رساندیم. این بدان معنا بود که ما در هر واکشن حدود ۲ ساعت سریعتر به محصول می‌رسیدیم و جهش تولید را هم بلافاصله در روز بعد پایان فرآیند اصلاح راکتور‌ها مشاهده کردیم و خوشبختانه تولیدمان که نمی‌شد به دلیل مشکلات به ۳۰۰ هزار تن در روز برسد به یکباره به عدد ۴۱۰ هزار تن رسید. چند روز بعد هم با یک مجموعه اصلاحات رکورد ۴۲۲ هزار تن در یک روز را نیز به ثبت رساندیم.
در فاز دوم رفع تنگنا‌های تولید به سراغ سانتریفیوژ‌ها رفتیم. جلسات فنی برگزار شد و مشکلاتی که در سانتریفیوژ‌ترین ۲ وجود داشت بررسی شد. این مشکلات رفع شد و بلافاصله بعد از آن تولید افزایش یافت. البته ممکن بود که بعد از این اصلاحات ما جواب لازم را نگیریم و حتی تولید کاهش یابد، اما خوشبختانه موفق شدیم و توانستیم تولید را افزایش دهیم و رکورد قبلی تولید روزانه که ۴۲۲ هزار تن بود را شکستیم و توانستیم تولید روزانه را به ۴۲۷ هزار تن برسانیم.
لازم است که اشاره کنم تا آبان ماه با ۷۹ درصد ظرفیت داشتیم پی وی سی نسبت به برنامه تولید می‌کردیم که با اصلاح اولی که شد به عدد ۱۱۰ درصد ظرفیت و سپس چند روز به عدد ۱۱۸ درصد ظرفیت رسیدیم. بعد از آن با رفع مشکلات سانتریفیوژ به ۱۲۳ درصد ظرفیت رسیدیم.
به هر حال با رفع مشکلات تولید نه تنها آن ۲۰ درصد کمتر از ظرفیت تولید روزانه را جبران کردیم بلکه هم اکنون ۲۳ درصد هم بالاتر از آن ۱۰۰ درصد ظرفیت تولید، تولید می‌کنیم. به عبارت بهتر در مقایسه با ۸ ماهه ابتدایی سال ما هم اکنون ۴۰ درصد ظرفیت تولیدمان افزایش یافته است. امید این است که بتوانیم کسری تولید ۸ ماه ابتدایی سال را جبران کنیم.
ما امسال برنامه‌ای که برای شرکت تنظیم کرده بودیم، تحقیقا باید حدود ۱۹۰۰ میلیارد تومان سود محقق می‌کردیم. با توجه به این عقب ماندگی تولیدی که داشتیم تقریبا در هشت ماه به این نتیجه رسیدیم که سود ما به بالای ۱۷۰۰ میلیارد تومان نخواهد رسید و حتی ممکن است که سودمان بر روی عدد ۱۵۰۰ میلیارد تومان هم بسته شود.
خوشبختانه هم اکنون که در حال صحبت با شما هستم نوید این را می‌دهم که امسال سود سالیانه ما با رشد تولیدی که داشتیم از عدد ۲ هزار میلیارد تومان عبور خواهد کرد.
گفتنی است که با تمرکز بر دو محور فروش داخلی و صادرات، انشاالله سال را با فروش در مرز ۴۰۰۰ میلیارد به پایان خواهیم رساند.
صفاری در پاسخ به این پرسش گفت: پتروشیمی غدیر همیشه با یک موضوع خاص که آن هم تامین ماده اولیه بود، دست و پنجه نرم می‌کرد. همان گونه که مستحضر هستید ما کلر را از پتروشیمی اروند می‌گیریم و اروند بعضا نمی‌تواند خواسته‌های ما را برآورد کند. به عنوان مثال هم اکنون شش روز است که اروند قادر به تولید کلر نیست و ما مجبوریم‌ای بی سی تامین کنیم.ای بی سی خود ماده اولیه نیست و یک محصول پتروشیمی است؛ بنابراین به این فکر افتادیم که برای یک بار که شده روی پای خودمان باایستیم. ارزش افزوده این طرح را بخواهم خدمت شما عرض کنم باید بگویم که سالانه ۵۰۰ میلیارد تومان تفاوت این است که ما‌ای بی سی مصرف کنیم و یا کلر.
در پروژه کلرآلکالی با نمک و فرآیند‌هایی که ایجاد می‌شود، می‌توانیم هم کلر تولید کنیم و هم کاستیک.
پروژه کلرآلکالی را در مرکز کشور هم اجرا می‌کنند، اما یک مشکل دارد. مشکل این است که آن‌ها کاستیک استحصال می‌کنند و کلر آن را نمی‌دانند چکار کنند، ولی پروژه کلرآلکالی که پتروشیمی غدیر در حال اجرای آن است این است که دقیقا کلر آن را احتیاج دارد و کاستیک آن کلا انتفاع و سود خواهد بود.
با بازدیدی که شستا در ماه گذشته از طرح داشت، این طرح به عنوان یکی از طرح‌های مورد تایید شستا برای سرمایه گذاری انتخاب شد و هم اکنون هم فرآیند ثبت شرکت با مشارکت ۵۱ درصد پتروشیمی غدیر و ۴۹ درصد پتروشیمی فناوران در حال انجام است. کار‌های مهندسی این پروژه هم اکنون در دست اقدام است.
نرخ بازگشت سرمایه این طرح حدودا ۳۸ درصد است و با آورده‌ای که برای غدیر دارد به بالای ۴۲ درصد خواهد رسید. هزینه کل طرح ۱۲۰ میلیون دلار است و مدت زمان آن ۴۸ ماه است و با توجه به نرخ بازگشت سرمایه آن به نظر می‌رسد که در سال دوم بتوانیم هزینه طرح و سرمایه گذاری را به دست آوریم. با نرخ خوبی که این طرح دارد بسیاری از بانک‌ها ترغیب شده اند که در این طرح مشارکت داشته باشند.
مدیرعامل پتروشیمی غدیر در پاسخ به این پرسش گفت: مجوز اولیه شستا برای طرح کلرآلکالی وقتی صادر شد ما یک طرح فیوچرز دیدیم. یعنی برای آینده این طرح کلرآلکالی هم طرح دیگری دیدیم. به عبارت بهتر پروژه کلرآلکالی که یک واحد ۱۲۰ هزار تنی برای خودمان باشد ندیدیم. با توجه به زمینی که با فناوران سرمایه گذاری کردیم، کل طرح کلرآلکالی را برای یک واحد ۳۰۰ هزار تنی PVC گرفتیم که در گام اول ۱۲۰ هزار تن آن را برای نیاز خودمان استحصال کنیم و سپس در ماه ۱۶ طرح کلرآلکالی به سمت احداث طرح PVC حرکت کنیم. هم اکنون در حال انجام کار‌های بانکی و مجوزات تامین خوراک آن هستیم و با توجه به بازار PVC که داریم، کشش این تولید وجود دارد و توانستیم مجوز آن را هم از شستا به عنوان طرح‌های قابل حمایت بگیریم.
طرح اول ما کلرآلکالی است و یک سال بعد از آن شروع به احداث طرح PVC خواهیم کرد.
صفاری اظهار داشت: پرسش بسیار خوبی است. من پتروشیمی‌های بسیاری، چون جم، تندگویان، خراسان و ... بودم می‌توانم ادعا کنم که بچه‌های پتروشیمی غدیر یک خصلت جهادی دارند. برای این صحبت هم دلیل دارم.
پتروشیمی غدیر یک واحد دسته دوم بوده است که از بلغارستان خریداری شده است. وقتی هم که خریداری شده است هیچ گونه سند فنی ندادند. یعنی بچه‌ها خود تماما این واحد را بالا آوردند و اگر مشکلی هم وجود داشته است خودشان حل کرده اند.
برای من خیلی جالب بوده است و خود کارکنان می‌گویند که ما به مرحله‌ای رسیده ایم که اگر به مشکلی برخورد کنیم به سراغ کسی نخواهیم رفت و خودمان حل می‌کنیم! به لحاظ سنی هم پتروشیمی غدیر جوان‌ترین پتروشیمی ایران است.
صفاری در این باره نیز گفت: سه تا نکته وجود دارد که خدمت شما عرض می‌کنم. اول اینکه ما هیچ گاه بچه‌ها را از بومی کردن نترساندیم. به عنوان نمونه ما همواره به دنبال واردات کاتالیز بودیم، اما امسال داریم با افتخار به سمت اختلاط کاتالیز و هماهنگی با شرکت پژوهش فناوری می‌رویم. طی جلساتی که داشتیم به این نتیجه رسیدیم که در سه ماه آینده که اولین اورهال ما هست ترکیبی از کاتالیست‌هایی که داریم را به دست آوریم.
در گام بعدی ما با پژوهش فناوری داریم به سمت بومی کردن هر دو کاتالیست مورد نیاز پیش می‌رویم. این هدف سه ماه بعد محقق می‌شود.
گام سوم بحث ترموالمنت‌ها است. تا کنون این موارد از چین تامین می‌شده است و اصل آن هم که از بلغارستان آمد. هم اکنون یک شرکت دانش بنیان در اهواز، همین ترموالمنت‌ها را با یک جوشکاری دقیق و لیزری انجام داده است. این کار ما را ترغیب کرد که این ترموالمنت‌ها را نیز نه تنها بومی کنیم بلکه از داخل خود استان هم تامین کنیم.
گام بعدی در موضوع مخزن است که یک چالش شیرینی است. می‌خواهیم در حین این که در حال تولید هستیم مخزن ۲۱۵ خودمان را نیز عوض کنیم. این هم از آن کار‌ها است که اوج فعالیت‌های ایمنی و آتش نشانی را می‌طلبد. یعنی در محیطی که به شدت قابل اشتعال است جوری سیستم را وکیوم کنیم که مخزن ۲۱۵ خود را نصب کنیم.
